- aliquotiens
- ălĭquŏtĭes (better ălĭquŏtĭens ), adv. [aliquot], several times, at different times (now and then in Cic.;
elsewhere rare): aliquotiens causam agere,
Cic. Quint. 1:audire,
id. Font. 11:ferre,
id. Prov. Cons. 46:mittere,
id. Verr. 2, 171:postulare,
id. Sex. Rosc. 77:domi esse,
id. Caecin. 58:tangere locum,
id. Leg. 2, 4, 9:defensus aliquotiens liberatus discesserat,
Nep. Phoc. 2; so Vulg. 1 Macc. 16, 2: neque detrusus aliquotiens terretur, Sall. H. Fragm. ap. Prisc. 1015 P.:aliquotiens usque ad mortem periclitatus sum,
Vulg. Eccli. 34, 13:in campum descendere,
Liv. 7, 18; Suet. Calig. 11; cf. Lion ad Gell. 1, 18, 2.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.